David Martyn Lloyd-Jones (1899–1981) was ’n Walliese Protestantse predikant en mediese dokter wat in die 20ste eeu invloedryk was in die Calvinistiese vleuel van die Britse evangeliese beweging. Vir byna 30 jaar was hy die predikant van die Westminster Chapel in Londen.
Artikels
Aanhalings
Hier volg ’n paar aanhalings deur hom.
D. Martyn Lloyd-Jones, Studies in the Sermon on the Mount
That is the only way to understand rightly this picture of the false prophets. The false prophet is a man who has no ‘strait gate’ or ‘narrow way’ in his gospel. He has nothing which is offensive to the natural man; he pleases all.
Dit is die enigste manier om hierdie prentjie van die valse profete tereg te verstaan. Die valse profeet is ’n man wat geen ‘nou poort’ in sy evangelie het nie. Hy het niks wat die natuurlike mens aanstoot gee nie; hy behaag almal.
Martyn Lloyd-Jones
Knowing the times (Charliste, PA: The banner of Truth Trust, 1989; reprint, 2001), 161-162
To regard a church, or a council of churches, as a forum in which fundamental matters can be debated and discussed, or as an opportunity for witness-bearing, is sheer confusion and muddled thinking. There is to be no discussion about “the foundation,” as we have seen. If men do not accept that, they are not brethren and we can have no dialogue with them. We are to preach to such and to evangelize them. Discussion takes place only among brethren who share the same life and subscribe to the same essential truth. It is right and good that brethren should discuss together matters which are not essential to salvation and about which there is, and always has been, and probably always will be, legitimate difference of opinion. We can do no better at that point than quote the old adage, “In things essential: unity, in things indifferent: liberty, in all things: charity.”
Om ’n kerk, of ’n raad van kerke, te beskou as ’n forum waarin fundamentele sake gedebatteer en bespreek kan word, of as ’n geleentheid vir getuienis-aflegging, is pure verwarring en deurmekaar denke. Daar moet geen bespreking wees oor “die fondament” soos ons dit sien nie. Diegene wat dit nie aanvaar nie, is nie broers nie en geen dialoog kan met hulle gevoer word nie. Ons moet vir sulkes preek en hulle evangeliseer. Gesprek vind slegs onder broeders plaas wat dieselfde lewe deel en dieselfde wesenlike waarheid onderskryf. Dit is goed dat broers sake bespreek wat nie noodsaaklik vir redding is nie en waarvoor daar geldige verskil in opinie is, nog altyd was en waarskynlik altyd sal wees. Ons kan op hierdie stadium niks beter doen as om die ou gesegde aan te haal: ‘In noodsaaklike dinge: eenheid. In onbelangrike dinge: vryheid. In alle dinge: liefde.’
Martyn Lloyd-Jones
As a preacher, I must be careful that if there is offence, people are offended not by me, not by my person, not by my behavior, not even by the way in which I speak and preach, but only by the truth itself.
As prediker, moet ek versigtig wees dat wanneer daar aanstoot geneem word, mense nie deur my beledig word nie, nie deur my persoon nie, nie deur my gedrag nie, ook nie deur die manier waarop ek praat en preek nie, maar slegs deur die waarheid self.
Kyk ook
- Martyn Lloyd-Jones (Wikipedia)